One year together

Hee allemaal,

Wauw, wat vliegt de tijd. Ongelofelijk hoe snel de dagen, weken, maanden en zelfs jaren voorbij gaan. Af en toe voelt het alsof ik met mijn ogen knipper en er weer een week voorbij is.

" De tijd vliegt, zelfs als je stil staat".

Het is alweer een jaar geleden dat Wizz in mijn leven kwam. 28 augustus is de dag dat hij officieel van mij werd. Even daarvoor had ik hem ontmoet, proef gereden en werd hij gecastreerd. Vanaf het eerste moment was ik verliefd en niet alleen ik. Hij steelt de harten van iedereen. Jong en oud, paarden fan of niet. Hij was vanaf het begin enorm braaf en vriendelijk. Wel nog wat schuchter en aftastend. Maar de trouwe blik in zijn ogen verraadde wie hij echt was...

We hebben samen veel mee gemaakt het afgelopen jaar en zijn nog meer naar elkaar toegegroeid, de drie musketiers! Ja, drie! Mijn mams is altijd bij ons en bied waar nodig een helpende hand. We hebben pech gehad maar vooral ook veel geluk. Elke dag als ik naar hem kijk besef ik dat ik mijn droom leef. Hij is mijn beste vriend, zonder woorden weet hij hoe ik me voel. Tijdens het rijden hoef ik vaak maar iets te denken en hij doet het. Het is elke dag opnieuw, genieten!

Maar ook is het bijna een jaar geleden dat we afscheid moest nemen van Cherie. Zonder haar was Wizz nooit op mijn pad gekomen en zonder haar had ik nooit deze mooie kansen gekregen. Ik ben dankbaar voor alles wat zij mij gegeven heeft. Het was kort, anders dan gehoopt maar toch heel waardevol. Ma-cherie heeft een heel bijzonder plekje gekregen in onze harten, nooit zal ik haar vergeten.